بی حرمتی

دانی که چرا چوب شود قسمتش آتش؟
بی حرمتی اش بر لب و دندان حسین است

دانی که چرا آب فرات است گل آلود؟
شرمندگی اش از لب عطشان حسین است

دانی که چرا خانه ی حق گشته سیه پوش؟
زیرا که خدا نیز عزادار حسین است